به گزارش داد به نقل از تابناک، بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری جمعیت ۱۵ ساله و بالاتر در سال ۱۴۰۳ به ۷.۶ درصد رسیده که نسبت به سال ۱۴۰۲، کاهشی ۰.۵ درصدی را نشان می‌دهد. این کاهش، نشانه‌ای از بهبود نسبی در جذب نیروی کار و وضعیت اشتغال است. با این حال، نرخ مشارکت اقتصادی که نشان‌دهنده سهم افراد فعال (شاغل یا جویای کار) در جمعیت ۱۵ ساله و بالاتر است، با ۰.۳ درصد کاهش به ۴۱ درصد رسیده است. این افت بیانگر کاهش تمایل افراد به ورود به بازار کار است که می‌تواند چالش‌های جدی برای اقتصاد کشور به همراه داشته باشد.

در گروه سنی جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله، نرخ بیکاری در سال ۱۴۰۳ به ۲۰.۱ درصد رسیده که نسبت به سال قبل ۱.۱ درصد کاهش یافته است. همچنین، نرخ بیکاری در گروه سنی ۱۸ تا ۳۵ ساله با ۰.۵ درصد کاهش به ۱۴.۷ درصد رسیده است. این آمار نشان می‌دهد که وضعیت اشتغال در میان جوانان تا حدی بهبود یافته، اما همچنان نرخ بیکاری در این گروه‌ها بالاست.

مزایا و مخاطرات کاهش نرخ بیکاری و مشارکت اقتصادی:

کاهش نرخ بیکاری می‌تواند به افزایش تولید کالا و خدمات، بهبود درآمد خانوارها و تقویت رشد اقتصادی منجر شود. همچنین، با کاهش تعداد بیکاران، فشار بر منابع دولتی برای پرداخت بیمه بیکاری کاهش یافته و امکان سرمایه‌گذاری در بخش‌های مولد افزایش می‌یابد. 

با این حال، کاهش نرخ مشارکت اقتصادی، نشانه‌ای نگران‌کننده است. این کاهش نشان‌دهنده کم شدن تعداد افرادی است که تمایل به فعالیت در بازار کار دارند. در بلندمدت، این موضوع می‌تواند به کاهش نیروی کار فعال، تضعیف رقابت‌پذیری صنایع و کند شدن رشد اقتصادی منجر شود. 

 کاهش نرخ مشارکت اقتصادی به ۴۱ درصد در سال ۱۴۰۳، هشداری جدی برای اقتصاد ایران است، زیرا کاهش تمایل افراد به ورود به بازار کار می‌تواند رشد اقتصادی و رقابت‌پذیری صنایع را در بلندمدت تهدید کند.