- بزرگترین مشکل رسانه و روزنامه نگاری در ایران، ناتوانی در فهم معنی این دو است. با وجود اینکه رسانه و روزنامه نگاری در ایران نزدیک به دو قرن سابقه دارند اما امروزه با همه تحولات علمی و ارتباطی ، همچنان در این ناتوانی درجا می زنیم.

با اینکه اولین روزنامه 186 سال قبل در ایران منتشر شد (کاغذ اخبار) اما به مانند دیگر ابزارها و پدیده های مدرن چون دانشگاه و پارلمان، معنی و مفهوم آن وارد نشد و پشت مرزهای ذهنی باقی ماند.

همچنان در ایران،‌ نگاه به رسانه و روزنامه نگاری، فعالیت تبلیغاتی است. یعنی یا تبلیغات ماست یا آنها. در حالی که فعالیت رسانه ای، تبلیغات نیست بلکه ماموریت آن اطلاع رسانی واقعیت هاست. تبلیغات به دنبال کوچک نمایی و بزرگ نمایی است اما روزنامه نگاری واقع نمایی است.

تبلیغات، حقوق و منافع کارفرما و نهادهای بالادستی را دنبال می کند اما روزنامه نگاری، حقوق و منافع مردم / عمومی را پیگیری می کند. تبلیغات با نادیده گرفتن واقعیت ها به دنبال حمله و انتقام و گمراهی و انحراف در اطلاع رسانی است اما رسانه بر محور واقعیت به دنبال کشف حقیقت است.

تبلیغات بر انتشار حداقلی،‌ جهت دار و‌ ناقص اطلاعات استوار است اما رسانه و روزنامه نگار بر انتشار حداکثری، کامل، منصفانه و بی طرفانه تاکید دارد. تبلیغات، ابزاری است برای منافع کارفرما و نهاد بالادستی و رسانه ابزاری است برای منافع مردم و عمومی. تبلیغات متعهد به یک نظر است و رسانه پایبند به واقعیت./عصرایران -  رضا غبیشاوی