بخشی از چکیده:
انسان ها در طول تاریخ برای فهم پدیده های پیرامون خود و برای انتقال مفاهیم ذهنی خویش نیازمند الفاظ و معانی مشترک بوده اند  اما به مرور زمان مفاهیم تکثیر شده ،که گاه در قامت نظریه ها خود نمایی می کنند، مسئله ساز می شوند و لذا گونه شناسی و طبقه بندی مفاهیم و نظریه ها را ضروری می سازد. با تغییر در گونه شناسی ها تغییرات اساسی در ادراک ما از پدیده های مورد مطالعه رخ می دهد که لازمه تحول است. آشنایی با گونه شناسی مصادیق فساد و ایجاد چارچوبهای جدید طبقه بندی آن امکان مواجهه فعال و کارآمدتر شدن طرح های مقابله با فساد را ایجاد می کند.
در دو سه دهه گذشته ، پدیده چندوجهی چند سطحی و چند عاملی فساد توجه بسیاری از جامعه شناسان، روان شناسان، انسان شناسان، اقتصاد دانان، پژوهندگان حوزه مطالعات علوم مدیریت حقوق علوم سیاسی و دیگر رشته ها را به خود جلب کرده است و به واسطه آن بدنه دانش و ادبیات پژوهشی مبسوطی در سطوح متفاوت تولید شده است.
در یک برداشت کلی، این گزارش با اتکا به این بدنه دانش و ادبیات پژوهشی وسیع و همین طور بینشهای مفید موجود در علوم مورد بحث به تفصیل به گونه شناسی های مختلف مصادیق فساد ، عاملين فساد و زمینه ها و بسترهای فساد می پردازد. بنابراین مباحث این بخش ضمن ارائه چارچوب مفهومی ای که برای بحث درباره پدیده فساد ضروری است، پایه های لازم برای آنچه در ادامه می آید را بنیان می نهد.