به گزارش اصفهان زیبا؛ در حالی که رتبه اعلامی شاخص فساد ایران در سال گذشته از بین 180 کشور جهان، 147 است، اخبار موجود از فساد اقتصادی سازمان‌های دولتی و خصوصی سراسر کشور در فضای مجازی رو به افزایش و به‌نوعی سلامت اداری در این فضا به چالش کشیده شده است.

علاوه بر این مکررا شاهد گزارش پرونده‌های فساد بسیار در هر سطح و با هر منبع داخلی و خارجی هستیم که اعتماد عمومی را دچار خدشه کرده است.

در راستای مبارزه با این فضا، شفافیت کامل در همه ارگان‌های اصلی و فرعی کشور مورد نیاز است؛ چراکه اولین گام در مبارزه با فساد ایجاد شفافیت است و از شاخص‌های اصلی دولت‌ها و سازمان‌ها برای جلب اعتماد عمومی،  شفافیت فعالیت و عملکرد است که با کلی‌گویی و شعار محقق نمی‌شود و قانون صحیح، عمل و اتحاد میان دستگاه‌های اصلی نظام را می‌طلبد؛ مسیری که مطمئنا با موانع، چالش‌ها و عدم همکاری‌ها ی بسیاری مواجه است و برخی از فعالان این حوزه معتقدند سازمان‌های مردم‌نهاد غیر‌دولتی می‌توانند نقش مؤثری در هموار‌کردن این مسیر داشته باشند.

آنچه عبدالرسول جان‌نثاری به عنوان رئیس سازمان مردم‌نهاد دیده‌بان شفافیت و عدالت استان اصفهان بر آن تأکید دارد و می‌گوید، طی هشت سالی که از تأسیس دیدبان می‌گذرد، برای کمک به شفافیت هرچه بیشتر در جامعه تلاش شده است.

به بیان جان‌نثاری پیاده‌کردن شفافیت نیاز به ساختار اساسی دارد که این ساختار در سازمان‌ها و نهادهای مختلف متفاوت است و از طرفی مبارزه با فساد باید متناسب با ادبیات و روش علمی مخصوص به خود صورت گیرد.

این فعال حوزه مبارزه با فساد که عضویت در چهارمین دوره شورای اسلامی شهر اصفهان را در رزومه خود دارد، به «اصفهان زیبا »می‌گوید، در ایجاد شفافیت باید مسئولان شهری همکاری‌های لازم را در ارائه اطلاعات کامل به مردم داشته باشند و رسانه‌ها نیز نقش مهمی در این مسیر ایفا می‌کنند.

در ادامه مشروح این گفت‌وگو را می‌خوانید.

گزارش‌های رسمی و غیر‌رسمی بسیاری در خصوص افزایش روز افزون فساد اقتصادی در دستگاه اداری ایران منتشر می‌شود. سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت نیز مدعی این است که با ایجاد شفافیت می‌توان به مقابله با این فضا رفت. چگونه؟

انسان ذاتا حریص است و متأسفانه بستری‌های اجتماعی و برخی بسترهای موجود در ساختار حکومت شرایط را برای سوء‌استفاده انسان‌های طماع در انجام فسادهای گوناگون فراهم کرده است.

در مقابل اما راهکارهایی برای از بین‌بردن این بسترها وجود دارد که شرایط و فضا را برای افرادی که قصد انجام فساد در جامعه دارند،سخت می‌کند؛ از جمله این راهکارها ایجاد شفافیت در سطوح مختلف است.

افراد با قرار‌گرفتن در فضایی تحت‌عنوان تعارض منافع در مواقع خاص سر یک دوراهی قرار می‌گیرند و بین منفعت شخصی و منفعت جمعی، منافع خود را ارجح‌تر دیده و متأسفانه برای تحقق این هدف دست به فساد می‌زنند.

در مسائل و احکام دینی و همچنین زیر ساختی کشور نیز توصیه‌های بسیاری به شفافیت شده است؛ اینکه باید به شفافیت در امور مختلف توجه و در راستای آن عمل کرد؛ برای مثال حضرت امیرالمؤمنین (ع) به عنوان پدر شفافیت خطبه معروفی دارند که در آن به امرای خود دستور می‌دهند: «مسائل حکومتی را به غیر از مسائل نظامی با مردم در میان بگذارید».

در سال‌های اخیر نیز رهبر معظم انقلاب توصیه‌های فراوانی در خصوص شفافیت داشته‌اند؛ اینکه ما باید کشور را به سمت شفافیت ببریم. در اکثر کشورها نیز کمپین‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد بسیاری با عنوان ایجاد شفافیت وجود دارد که حکومت‌ها را به سمت شفافیت برده و جامعه را به این موضوع توصیه می‌کنند.

در این شرایط برخی ادعا دارند که این موضوع از خارج کشور الگوبرداری می شود که این انتقادات با توجه به سابقه تاریخی و دینی کشورمان درخصوص شفافیت و همچنین تأکید و توجه مسئولان و مقامات کشوری بر این موضوع اصلا اهمیتی ندارد.

پیاده‌سازی رویکرد شفافیت در جامعه و همچنین سطوح مختلف نظام چه شرایط و زیرساخت‌هایی لازم دارد؟

برای این منظور نیاز به برنامه‌ریزی جامع است. از طرفی پیاده‌کردن شفافیت نیاز به ساختار اساسی دارد که این ساختار هم در سازمان‌ها و نهادهای مختلف متفاوت است.

شفافیت در یک نهاد قانون‌گذاری همچون شوراهای شهر و مجلس یک معنا دارد و شفافیت در نهادهای اجرایی همچون شهرداری‌ها معنای دیگر. به‌عنوان مثال باید جلسات مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا علنی برگزار شود و مردم از مصوبات آن‌ها مطلع شوند.

همچنین زمانی که موضوعی قرار است در دستور کار مجلس یا شوراها قرار بگیرد، پیش از آن نخبگان از موضوعات مطلع شوند و نظرات خود را در این باره بدهند.

همچنین مردم باید از عملکرد کامل نماینده خود به عنوان قانون‌گذار اطلاع بیشتری داشته باشند و از تمام رأی‌های آن‌ها در حوزه‌های مختلف آگاه شوند؛ اما در دستگاه‌های اجرایی همچون شهرداری‌ها این مصادیق متفاوت است.

نهادی که البته چندان شفافیتی در عرصه کاری خود ندارد، تنها با راه‌اندازی سامانه‌هایی با هدف ایجاد شفافیت در ابتدای این مسیر است.

برای اجرای شفافیت در سیستم اداری شهرداری باید شرح وظایف، دستاوردها و پروژه‌های در دست اقدام، هزینه‌ها و خروجی‌ها کاملا روشن و واضح باشد و از سوی دیگر گردش کار شهرداری برای مردم مشخص شود.

به جزئیات این شرایط مورد نیاز برای اجرای شفافیت هر چه بهتر در نهادها و سازمان‌های مختلف همچون شهرداری‌ها اشاره کنید…

اولین گام در این مسیر آموزش و پس از آن مطالبه‌گری است که نیاز به اقدامات علمی با تولید محتوا دارد. همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم، بهترین مثال تعارض منافع است که در کشور ما متأسفانه بسیار دیده می‌شود؛ شرایطی که افراد یا نهادها در انجام وظایف اصلی به انتخاب تحقق منافع فردی یا گروهی می‌پردازند و از جایگاه خود به نفع این تصمیم بهره می‌برند.

در تصمیم منِ نوعی مشغول به کار در یک سیستم اداری نباید هیچ نفع شخصی وجود داشته باشد. یا اینکه یک پزشک نمی‌تواند در تصمیماتی همچون افزایش نرخ ویزیت که خود از طریق آن نفع می‌برد، سهیم باشد.

در کشورهای پیشرفته و فعال در حوزه مبارزه با فساد حتی برای مصادیق پساشغلی هم قوانین مخصوصی در نظر گرفته شده است. اینکه برخی از افراد تا 15 سال پس از بازنشستگی اجازه کار و استخدام در سیستم‌های خاص را ندارند؛ چراکه ممکن است از رانت اطلاعاتی آن افراد استفاده شود؛ آنچه که باید در کشور ما نیز آرام و به صورت پلکانی و تدریجی در قالب قانون پیاده سازی شود.

از تعارض منافع گفتید؛ موضوعی که از وظایف سازمان مردم‌نهاد دیده‌بان شفافیت و عدالت است و در اساسنامه به آن اشاره شده است. آیا سازمان توانسته در مبارزه با این مشکل گام‌های قابل توجهی بردارد؟

بله؛ تلاش در جهت رفع زمینه‌های بروز فساد اعم از تعارض منافع و سوءاستفاده از قدرت و اختیارات به‌ویژه در سطح مسئولان و نهادهای دولتی و مقابله مؤثر با اشکال مختلف آن از وظایف اصلی سازمان است که با به‌کار گیری روش‌های تحقیقی پژوهشی و مطالعات میدانی به دنبال تحقق این هدف هستیم و تاکنون پرونده‌های بسیاری را در این حوزه پیگیری کرده‌ایم.

تا به امروز حدود 9 هزار پرونده در زمینه مبارزه با فساد به سازمان از سراسر کشور گزارش شده است که 7700 مورد آن با مدرک است و از میان آن‌ها 920 پرونده فعال وجود دارد.

البته سازمان در برخی حوزه‌ها اجازه ورود ندارد یا جزو وظایف سازمان هم نیست. تعدادی از پرونده‌های کلان نیز در کشور از طریق سازمان پیگیری شده که منجر به شکایت به مراجع قضایی شده است.

طی سال‌هایی که نمایندگی سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت در اصفهان تأسیس شده، بیشتر مشغول به آموزش و تولید محتوا در حوزه شفافیت بوده است. جدای از این فعالیت‌ها چه اقدامات ویژه‌ای دررزومه این نمایندگی استان اصفهان وجود دارد یا برای آینده در دستور کار است؟

برنامه‌های ما فرهنگ‌سازی و آموزش در حوزه مبارزه با فساد است که طی چند ماهی که از مسئولیت بنده در این سازمان می‌گذرد برای تشکیل کلاس، تولید محتوا، موشن‌گرافی و… در محورهای مختلف برنامه‌ریزی شده است.

در خصوص برگزاری کلاس‌ها نیز سازمان در حال بررسی تفاهم‌نامه‌ای با شهرداری اصفهان است که برای مدیران ارشد شهرداری کلاس‌هایی با موضوع شفافیت، تعارض منافع و مبارزه با فساد با هدف بالا بردن سطح شفافیت و علمی کارکنان برگزار می‌شود.

از طرفی ما در ساختار کلی سازمان به دنبال ایجاد یکسری کارگروه‌ها با حضور نخبگان، صاحب‌نظران و علاقه‌مندان هستیم تا ظرفیت‌های لازم در رابطه با ایجاد شفافیت و مبارزه با فساد را ایجاد کنیم.

در عین حال کمیته‌های جوانان و بانوان هم در حال شکل‌گیری است تا هم از تجربیات آن‌ها استفاده کنیم و هم از طریق این قشر از جامعه، علاقه‌مندان به همکاری با سازمان را جذب کنیم.

این آموزش‌ها برای برقراری شفافیت به صورت داوطلبانه از سوی سازمان دیده‌بان وجود دارد. آیا رویکرد بدون اجبار در اجرای شفافیت و مبارزه با فساد مؤثر خواهد بود؟

بله، در حال حاضر آموزش شفافیت در مبارزه با فساد به‌صورت داوطلبانه وجود دارد؛ اما ما باید به سمت شفافیت اجباری برویم که در برخی ادارات هم ابلاغ شده است و سازمان‌ها باید رسما اطلاعات خود را در اختیار مردم قرار دهند.

دولت سایت‌هایی هم برای این منظور ایجاد کرده است تا سازمان‌ها یک سری اطلاعات طبقه‌بندی‌نشده، عملکرد، بودجه و هزینه‌ها را در اختیار مردم قرار دهند.

در این میان سازمان دیده‌بان تعاملات با نهادهای نظارتی بالا دست را در دستور کار خود دارد که از جمله وظایف سازمان است و باعث هم‌افزایی در رابطه با مبارزه با فساد خواهد شد؛ در واقع سازمان‌های مردم‌نهاد و سازمان‌های دولتی می‌توانند تکمیل‌کننده یکدیگر برای تحقق یک هدف واحد (مبارزه با فساد و ایجاد شفافیت) باشند.

در این مسیر ما نیز مطالبه‌گری از برخی سازمان‌ها را در استان اصفهان آغاز کرده‌ایم. طی هفته‌های اخیر در اصفهان با سازمان بازرسی استان جلساتی را از سرگذراندیم. همچنین جلساتی را با سازمان نظام مهندسی استان داشتیم که خروجی این جلسات برنامه‌ریزی برای افزایش سطح شفافیت در این سازمان بود.

از طرفی قرار است یکسری کارگاه‌های تخصصی در حوزه‌های مختلف تشکیل شود تا بتوانیم با آسیب‌شناسی در حوزه مسکن و صنایع همچون فولاد و … به صورت علمی و تخصصی به ایجاد شفافیت با هدف مبارزه با فساد بپردازیم؛ چراکه در این میان برخی تعاریف در حوزه مبارزه با فساد به اشتباه در سطح جامعه رواج پیدا کرده که باعث بی‌اعتمادی مردم از نظام شده است.

اختلاس، تعریف پولشویی و تعریف بی‌انضباطی مالی هر کدام تعاریف خاص خود را دارد و ما بر خود واجب دانستیم به بیان تعاریف واقعی آن‌ها بپردازیم؛ چراکه مبارزه با فساد باید متناسب با ادبیات و روش علمی مخصوص به خود صورت گیرد.

به مبارزه با فساد در حوزه صنایع اشاره کردید. همان‌‌طور که می‌دانید پرونده فساد مالی 92 هزار میلیارد تومانی فولاد اصفهان در سال گذشته بسیار سرو‌صدا کرد که همچنان در دست بررسی است و به گفته شما در آن زمان با تعریف نادرستی از فساد گزارش شد. آیا سازمان دیده‌بان و شفافیت در جریان این پرونده نقشی ایفا کرد؟

خیر، سازمان‌های مردم‌نهاد می‌توانند نهایتا در دادگاه‌ها طرح شکایت کنند و پرونده‌ها را در این سطح رسیدگی کنند. پرونده فولاد هم تحت عنوان تحقیق و تفحص به مجلس رفت و از اختیار ما خارج بود.

البته به نوعی این نهضت ادامه دارد. قرار بر این است که دو پرونده  به سازمان معرفی کنیم که یکی از پرونده‌های پیشنهادی ما بررسی پرونده فولاد بوده است. گزارش‌هایی در این خصوص برای ما ارسال شده که باید بررسی شوند.

شما خود از اعضای چهارمین دوره شورای اسلامی شهر اصفهان بودید، آیا همکاری مؤثر مدیران شهری همچون مسئولان شهرداری و اعضای شورای اسلامی شهر اصفهان را در ایجاد زیر ساخت هایی که به آن اشاره داشتید، قبول دارید؟

هرچه سیستم‌ها عریض‌تر و طویل‌تر باشند، پیاده‌کردن شفافیت نیز سخت‌تر خواهد بود. برای ایجاد شفافیت در لایه‌های مختلف سازمان‌ها باید تمام داده‌ها که از ارکان مهم شفافیت به شمار می‌روند، در دسترس باشند. اطلاعات سازمان‌ها باید در سطح گسترده و با جزئیات کامل ارائه شوند که متأسفانه این بستر فراهم نیست.

مسئولان برای این منظور با ما همکاری دارند اما تا نقطه هدف که در اختیار داشتن تمام اطلاعات در سطوح مختلف سازمان‌هاست، بسیار فاصله داریم.

در عین حال مدیریت نهادهای دولتی و سازمان‌هایی همچون شهرداری‌ها باید گاردی را که نسبت به ایجاد شفافیت دارند، باز کنند و البته انتقادات را بپذیرند و ما را در رسیدن به شفافیت واقعی حمایت کنند.

در زمان حضور بنده در شورای شهر تمام محاسبات و اطلاعات به صورت دستی ثبت می‌شد و هیچ‌کس نمی‌توانست از آن‌ها سر در بیاورد. در زمانی که ما شورا را به دوره بعد تحویل دادیم نرم‌افزار سرای 8 استقرار پیدا کرد.

ما خودمان در این خصوص اطلاع‌رسانی کردیم و به‌صورت نامحسوس سرکشی می‌کردیم که اطلاعات در ادارات و سازمان‌ها در نرم‌افزار موجود ثبت شود.

به قول جناب‌عالی گزارش برخی پرونده‌های فساد مالی از سوی سازمان‌های مطرح و سطح بالا در کشور باعث نوعی بی‌اعتمادی مردم شده است. فضایی که از سوی برخی مسئولان و مقامات کشوری جدی گرفته نشده است. به نظر شما سازمان‌های مردم‌نهاد می‌توانند به گونه‌ای عمل کنند که فضای بی‌اعتمادی را کمرنگ و در عین حال شفافیت را اجرا کنند؟

اصطلاحی وجود دارد که می‌گوید، پیشگیری بهتر از درمان است. ما می‌توانیم پس از وقوع تخلف با آن برخورد کنیم و پرونده‌ای برای آن تشکیل دهیم؛ اما پیگیری‌های سازمان برای پیشگیری از وقوع فساد از یک طرف هم باعث کاهش آن در جامعه می‌شود و هم از طرفی امید را در میان مردم ایجاد می‌کند که هستند سازمان‌هایی که بستری را در خصوص شفافیت فراهم کرده‌اند.

برخی اوقات در برخورد با متخلف اقتصادی عده‌ای شروع به جو سازی می‌کنند و آن را کارشکنی می‌دانند. در حالی‌که ایجاد شفافیت باعث می‌شود فضا برای آن‌هایی که می‌خواهند سالم به مبارزه با فساد بپردازند، ایجاد شود.

وقتی که رانت باشد، رقابت هم ناسالم است. پیشگیری بهترین مصداق در بحث شفافیت است. به این معنا که زمانی‌که ما فضا را به سمت شفافیت ببریم، در این فضا احتمال وقوع جرم و فساد هم کمتر خواهد بود.

همچون اتفاقی که در جریان استیضاح وزیر سابق صمت درخصوص تحویل خودروهای شاسی بلند به نمایندگان رخ داد؟

بله. موضوع خودروهای شاسی‌بلندی که به برخی نمایندگان در جریان رأی به وزیر تحویل داده شد و البته تکذیب هم شد، نمونه بارز عدم شفافیت در مجلس است.

با نبود اطلاعات کافی مشخص نشد که تحویل خودروها به نمایندگان در چه زمانی صورت گرفته است. این شرایط همگی به خاطر وجود فضای مخدوش و مبهمی است که در آن نمی‌توان اطلاعات دلخواه را استخراج کرد.

تمام حرکات، اقدامات، فعالیت‌ها و رفت‌و‌آمدهای نمایندگان مجالس در کشورهای پیشرفته چه در داخل مجلس، چه خارج از آن تحت کنترل و نظارت است؛ فضای شفافی که اگر در رابطه با نمایندگان ما هم اجرایی می‌شد، خلاف و کم‌کاری در این حوزه صورت نمی‌گرفت و از سوی دیگر اعتماد مردم هم نسبت به نمایندگان بیشتر می‌شد.

پس مطالبه‌گری ما در حوزه شفافیت نوعی اقدام زیر‌ساختی است که گوشه‌های تاریکی که بستر را برای فساد فراهم می‌کند با هدف پیشگیری از فساد روشن می‌کند. البته این فضا‌سازی نیاز به تلاش‌های بسیار دارد و زمان زیادی می‌طلبد. مسیری که می‌تواند در برگشت اعتماد مردم و افزیش سرمایه اجتماعی بسیار مؤثر واقع شود.

شما مدعی این هستید که همچنان امید به اصلاح وجود دارد و زمانی‌که مردم احساس کنند عده‌ای پیگیر مبارزه با فساد از طریق ایجاد شفافیت هستند، امیدشان دو چندان می‌شود. با در‌نظر‌گرفتن سطح کنونی فساد اقتصادی در کشور، آیا با امید به کاهش آن از طریق ایجاد شفافیت به‌وسیله سازمان‌های مردم‌نهاد همراه با قوانین موجود، می‌توان پیش رفت؟

باید این موضوع را مد نظر داشته باشیم که هر کجا  پول باشد، فساد هم وجود دارد؛ برای مثال در اصفهانی که یک شهر صنعتی و تولیدی در کشور است، فساد هم بسیار دیده می‌شود؛ بنابراین این دور از ذهن نیست که فساد در مناطقی که فعالیت‌های اقتصادی در جریان باشد، رخ دهد.

نمی‌توان هیچ‌گاه به طور کامل آن را پاک‌سازی کرد؛ اما می‌توان از وقوع بیشتر آن جلوگیری کرد. هدفی که ما در سازمان دیده‌بان شفافیت اصفهان از طریق رویکرد فرهنگ‌سازی جدید آن را دنبال می‌کنیم.

مردم ابزار اصلی سازمان شما با ارائه گزارش فساد هستند. از طرفی قوانینی برای حمایت از گزارشگران فساد وجود دارد که مردم را تشویق به همکاری برای مبارزه با فساد در افزایش پرونده‌های قضایی می‌کند. آیا سازمان دیده‌بان نیز از این رویکرد در جهت تشویق جامعه به همکاری در حوزه مبارزه با فساد استفاده می‌کند؟

به عقیده بنده اولین حمایت، حمایت معنوی و ساختاری است. اینکه مردم تنها نیستند و تشکیلاتی موضوع شفافیت را پیگیری می‌کند. از طرفی دغدغه‌هایی در این زمینه که گزارشگران فساد هیچ امنیت شغلی و فردی ندارند، هم وجود دارد.

ما در سایت دیده‌بان شفافیت و عدالت (Daad.ir) با توجه به رکن تعاملی‌بودن، بخشی را برای ارسال گزارش‌های مردمی به همراه فایل مستندات و شماره‌ای برای تماس در نظر گرفته‌ایم که افراد می‌توانند با اطمینان و بدون افشای نام و مشخصات، محتوای گزارش‌های ارسالی خود را (به شرط مستند بودن) برای ما ارسال کنند و نتایج گزارش‌ها نیز از طریق شماره تماس یا سایت به اطلاع آن‌ها می‌رسد.

در این شرایط گزارشگر بدون ترس و دغدغه از پیامد های افشای فساد، گزارش خود را ارسال می‌کند. در سازمان ما انتشار هویت گزارشگر فساد کاملا به اختیار گزارشگر است.

خبرنگاران و رسانه‌ها نیز نمونه عینی گزارشگران فساد هستند که وظیفه اصلی آن‌ها انعکاس فساد است و متأسفانه در این مسیر مورد تهدید و خشونت و دیگر آسیب‌های جدی در حوزه شغلی هستند. رکنی مستقل که می‌تواند در همکاری با سازمان‌های مردم‌نهادی چون دیده‌بان و البته نهادهای قضایی کشور در ایجاد شفافیت خوب بدرخشد. با این وجود چرا آن‌طور که باید با فعالان رسانه‌ای نه همکاری جدی در خصوص مبارزه با فساد و تهیه گزارش وجود دارد، نه از آن‌ها حمایت قانونی می‌شود؟

دو سال گذشته سازمان دیده بان اصفهان دوره آموزشی برای خبرنگاران در قالب مبارزه با فساد با بررسی ابعاد حقوقی برگزار کرد، تا کسانی که قصد فعالیت در حوزه رسانه با موضوع ایجاد سفافیت و مبارزه با فساد دارند، آموزش ببینند؛ اینکه چه ملاحظاتی باید در نظر گرفته شود و چه روش‌هایی پیش پای خبرنگاران وجود دارد که بدون ایجاد دردسر و خطر بتوانند فعالیت کنند و در نهایت زحمات خبرنگاران به نتیجه برسد.

از برنامه‌های آینده سازمان دیده‌بان اصفهان نیز ایجاد یک‌سری برنامه‌های تشریحی و توجیهی برای اعضای رسانه است تا هم ما بتوانیم از تجربیات آن‌ها استفاده کنیم و هم یکسری مشورت‌های حقوقی به خبرنگاران داده شود تا از این طریق آن‌ها از خطرات و تهدیدها در مسیر افشاگری فساد مصون شوند.

در آخرین سؤال خود از جناب‌عالی به موضوع انتخابات می‌پردازم. سازمان مردم‌نهاد دیده‌بان شفافیت و عدالت اصفهان در ماه‌های منتهی به دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفند با شعار «ایجاد شفافیت» چه برنامه‌ای در نظر دارد؟

یکی از پروژه‌های شاخص امسال برای همه استان‌ها در سراسر کشور بحث انتخابات مجلس شورای اسلامی است. در هر استان کارگروهی در این خصوص تشکیل شده است تا فضا به سمت برگزاری انتخاباتی شفاف پیش رود؛ اینکه هزینه تشکل‌ها و کمپین‌های انتخاباتی و کاندیداها از کجا می‌آید و از همه مهم‌تر رزومه و عملکرد کنونی و آتی افراد به عنوان کاندیداهای نمایندگی مجلس به خوبی معرفی شود.

متأسفانه فضای انتخابات ایران بسیار سیاسی است. هدف ما افزایش دانش مردم در خصوص مجلس و انتخابات است. لیست‌های انتخاباتی باید تخصص‌محور باشد. افراد باید بر اساس تخصص خود وارد مجلس و در ادامه وارد کمیسیون‌های تخصصی پارلمان شوند.

ما با آگاه‌کردن مردم می‌توانیم جامعه را در انتخاب افراد متخصص برای رفع مشکلات شهری کمک کنیم. در این مسیر نیز به حمایت و همراهی رسانه‌ها نیاز داریم؛ چراکه شفافیت بدون رسانه معنا ندارد.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم از بال های پرواز ما در جریان ایجاد شفافیت رسانه‌ها هستند. زمانی‌که مدیران، مسئولان و نمایندگان مردم بدانند هرگونه اقدام و حرکت آن‌ها از سوی رسانه‌ها منتشر می‌شود، مطمئنا در انجام وظایف خود دقیق‌تر و محتاط‌تر خواهند بود.