تاکنون تصور می‌شد سابقه سرمایه‌گذاری صهیونیستهای راکفلر در مقوله بذر، به دهه ۱۹۲۰ بازمی‌گردد؛ اما اسناد این گزارش نشان می‌دهد آنها از ۱۹۰۴ در زمینه «دستکاری ژنتیک انسانی و گیاهی» به‌صورت جدی فعال بوده‌اند.
در بخشهای قبل از گزارش ویژه «ایران؛ ایری؛ راکفلر»با استفاده از منابع خود بنیاد راکفلر مستنداتی ارائه شد که برنامه یکصدو‌چند ساله و نظام‌مند صهیونیستهای متمول را برای در اختیار گرفتن «منابع راهبردی حیات» ــ خصوصاً مقوله «بذر» ــ روشن کرد.
در این گزارشها مشخص شد این بنیاد از سالهای ابتدایی سده بیستم، میلیاردها دلار در مقوله «ژنتیک گیاهی» سرمایه‌گذاری کرده و با فاصله معنی‌داری از سایر مراکز دانشی دنیا در این مقوله پیش افتاده است. حاصل این سرمایه‌گذاری عمده، شبکه‌سازی گسترده در کشورهای مختلف ــ ازجمله ایران ــ برای در اختیار گرفتن ذخایر ژنتیکی گیاهان و تصرف جریان کشاورزی آن کشورهاست.
برنامه‌های راکفلرها برای دست‌اندازی به منابع کشاورزی کشورها را می‌توان به ۴ دوره تقسیم کرد؛ از سال ۱۹۰۰ تا قبل از سال ۱۹۴۰ میلادی؛ مابین ۱۹۴۰ تا ۱۹۶۰ میلادی؛ مابین ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰ میلادی و از ۱۹۹۰ میلادی تاکنون.
در گزارشهای قبلی «ایران؛ ایری؛ راکفلر» اقدامات پرحجم راکفلرها طی سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۹۰ میلادی به تفصیل بررسی شد. خلاصه اقدامات راکفلرها پس از سال ۱۹۴۰ میلادی طی سه دوره به شرح زیر است:
- با گسترش ابزارهای ارتباطی (خصوصاً راه و مخابرات) در دو دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ میلادی، دست‌اندازی به منابع کشاورزی سایر کشورها ــ غیر از امریکا ــ نیز میسر شد. برای تحقق این امر، برنامه کشاورزی راکفلر از امریکا فراتر رفت و اجرای یک پایلوت در یک کشور ــ مکزیک ــ با اجرای «طرح گندم» رقم خورد. این برنامه در دو دهه به نتیجه رسید؛ طوری‌که مکزیکیها در ابتدای دهه ۱۹۶۰، بیش از ۹۵ درصد گندم خود را از راکفلر می‌خریدند.
- سالهای ابتدایی دهه ۱۹۶۰، سالهای «عبور از مکزیک» است. در این سالها، در پی موفقیت طرح مکزیک، راکفلرها گسترش اقلام و نیز توسعه سرزمینها را در دستور کار قرار دادند؛ ضمن اینکه تأسیس مراکز دانشی متعدد خاص (مانند «ایری»۱ و «سیمیت»۲) با سرمایه‌گذاری هنگفت در دستور کار قرار گرفت. رصد فعالیتهای راکفلر طی سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۹۰ میلادی همچنین نشان‌دهنده گسترش فعالیتها «توسط همان تیم مکزیک» به هند، پاکستان، ژاپن، ویتنام، شوروی، بسیاری از کشورهای افریقایی و امریکای لاتین تحت راهبرد «گسترش سرزمینی» بوده است.
- راکفلرها در دهه‌های ۱۹۹۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰، «عمق‌بخشی کیفی» به فعالیتها را در دستور کار قرار داده‌اند. راه‌اندازی «بنیاد جایزه جهانی غذا»۳ و نیز مجموعه «خزانه بذر سوالبارد»۴ دو اقدام مهم و جدید طی این سالهاست.
اقدامات سالهای اخیر این بنیاد صهیونیستی (پس از ۱۹۹۰ تاکنون) در گزارشهای بعدی بررسی می‌شود. اما درخصوص برنامه راکفلر در سالهای ابتدایی این برنامه پیش از ۱۹۴۰، تاکنون قدیمی‌ترین سند نشان می‌داد که این برنامه در خلال جنگ اول جهانی جریان داشته است؛
اسناد جدیدی واصل شده که نشان می‌دهد سابقه تمرکز راکفلرها بر «ژنتیک گیاهی» به سالهای اولیه سده ۱۹۰۰ بازمی‌گردد.
۱۹۰۴ میلادی
گرچه دسترسی به منابع متقن مربوط به ابتدای قرن بیستم به‌سادگی امکان‌پذیر نبود، اما اسناد به‌دست آمده برنامه‌های ژنتیک انسانی و گیاهی راکفلرها از سال ۱۹۰۴ تا پیش از ۱۹۴۰ را فاش می‌کند. در این راستا پیگیری اقدامات و نهادهای مرتبط با راکفلرها راهگشاست. افرادی چون «ژاکوب (یعقوب) هرار»۵ (مدیر طرح گندم مکزیک در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ و همچنین مدیرعامل بنیاد راکفلر در دهه ۱۹۶۰و ۱۹۷۰)، «هنری والاس»۶ (وزیر کشاورزی امریکا در دهه ۱۹۳۰ و معاون اول رئیس‌جمهور امریکا در دهه ۱۹۴۰ میلادی)، «الوین استکمن»۷ (استاد پیشکسوت ژنتیک گیاهی، فرد دانشی راکفلرها و کاشف نخبگانی چون نورمن بورلاگ برای اهداف راکفلر) و «جرج واشنگتن کارور»۸ (گیاه‌شناس پیشکسوت و رابط با مهاتما گاندی) به‌صورت مستقیم با این راکفلرها مرتبط بوده‌اند. برخی اقدامات دامنه‌دار این افراد در زمینه «ژنتیک گیاهی» در گزارشهای قبل بررسی شد. اما جدای از این افراد، تأمین مالی و پشتیبانی راکفلرها از مراکز برجسته تحقیقاتی مرتبط با ژنتیک گیاهی و انسانی نیز درخور توجه است.
برای مثال «بنیاد موقوفه کارنگی»۹ یک مؤسسه مطالعاتی ملی امریکایی (وقف عام) در زمینه مطالعات علوم پیشرفته است. این بنیاد یکی از مراکز راهبردی دانش و فناوری امریکاست که در بالاترین سطح حاکمیتی و توسط مقامات ارشد ایالات‌متحده اداره می‌شود. تاریخچه رسمی این سایت {اینجا} می‌نویسد: «در هنگام وقف این بنیاد در سال ۱۹۰۲ توسط کارنگی، ۲۷ تن به عنوان اعضاء هیئت مدیره انتخاب شدند که رئیس‌جمهور امریکا، رئیس مجالس سنا و نمایندگان و تعدادی دیگر از رجال ایالات متحده از آن جمله بودند.»۱۰
محققانی همچون ادوین هابل۱۱ (منجم)، چارلز ریشتر۱۲ (زمین‌شناس)، و ورا روبین۱۳ (فیزیکدان) از دانشمندان برجسته این بنیاد هستند؛ همچنین سرمایه‌گذاری گسترده این بنیاد بر ژنتیک سبب شده دانشمندانی همچون باربارا مک‌کلاینتاک۱۴، آلفرد هرشی۱۵ و اندرو فایر۱۶ ــ برگزیدگان جایزه نوبل ژنتیک ــ از ابتدای قرن بیستم تاکنون در این مؤسسه به انجام تحقیقات مشغول باشند.
سایت این مؤسسه در ادامه می‌نویسد: «امروزه، دانشمندان کارنگی در خط مقدم کشف علمی هستند… محققان کارنگی در زمینه‌های زیست‌شناسی گیاهی، زیست‌شناسی رشد، زمین و علوم سیاره‌ای، نجوم و محیط زیست جهانی رهبر هستند. آنها به‌دنبال پاسخ به سؤال در مورد ساختار جهان، تشکیل منظومه شمسی و دیگر سیستمهای سیاره ای، رفتار و تحولات مواد در شرایط سخت، منشأ حیات، عملکرد ژن، و توسعه موجودات از تخم‌مرغ تک‌سلولی تا بزرگسالان هستند.»۱۷
مجله معتبر «تایم» در تاریخ ۱۰ ژوئن ۱۹۲۹ درگزارشی {اینجا} درخصوص شرایط دپارتمان ژنتیک مؤسسه کارنگی در آن زمان می‌نویسد: “«چارلز بندیکت داونپورت»، استاد دانشگاه شیکاگو در سال ۱۹۰۴، ایده ایجاد یک «مرکز تکامل تجربی» را مطرح کرد. در آن سال مؤسسه کارنگی مسئولیت ایجاد این مرکز در «کولد اسپرینگ هاربر» را به او سپرد. اولین کار این مؤسسه در حوزه گیاهان و حیوانات بود.”۱۸
این گزارش همچنین از دو مؤسسه تحقیقات ژنتیک دیگر آن زمان با نامهای «انجمن تحقیقات اصلاح نژاد»۱۹ (تأسیس ۱۹۱۳) و «انجمن اصلاح نژاد آمریکایی»۲۰ (تأسیس ۱۹۲۵) نام می‌برد.
کتابخانه بنیاد کارنگی درخصوص گروه ژنتیک این بنیاد تاریخچه‌ای مشابه منتشر کرد {اینجا}. این تاریخچه می‌افزاید: «این مجموعه طی قرن بیستم، نقشی محوری در ظهور ژنتیک ملکولی ایفا کرد.»۲۱
اخیراً یکی از افراد خانواده فورد فاش کرد که برنامه ۱۹۰۴ بنیاد کارنگی برای تغییرات ژنتیکی در انسانها توسط راکفلرها تأمین مالی شده است. فیلم این افشاگری را در زیر ببینید.
کلیپ دستکاری ژنتیک راکفلرها را می توانید در کانال تلگرام دیده بان مشاهده نمایید.
در بخش بعدی گزارش ویژه «ایران؛ ایری؛ راکفلر» بخشی از اقدامات سالهای اخیر راکفلرها بررسی خواهد شد. شراکت راکفلرها با «بیل گیتس» در حوزه برنامه‌های «غذا» و «بذر» یکی از بخشهای جذاب این گزارش است.
مقاله های قبلی این مجموعه:
اسناد اقدامات ضدبشری “بورلاگ”/ردّپای “مامور راکفلر” در کشاورزی ایران
مزرعه پدری: نهادسازی «راکفلر» در کشاورزی ایران
منبع: تسنیم
